Krzyżownica alpejska, krzewiasty milkwort, Polygala chamaebuxus var grandiflora 'Kamniski". Dwa lata temu zobaczyłam u kogoś w ogrodzie polygalę, ubraną w śliczne fioletowo - żółte kwiatki. Krzew pokrojem przypomina barwinek. Poprosiłam i dostałam malutką szczepkę mlecznego krzewu. Po zagłębieniu się w lekturę dotyczącą tej rośliny miałam duże obawy, czy z tej maleńkiej szczepki coś wyrośnie. A jednak udało się.
Ubiegłego lata po raz pierwszy polygala zakwitła w moim ogrodzie. Najwięcej radości sprawiają mi rośliny, nie te kupione w sklepie, ale te które uda mi się samej wyhodować. Sadzonkę wsadziłam wprost do gruntu, w sąsiedztwie dorodnego wrzośca, który ocieniał młodą roślinkę. W ubiegłym roku wiosną przesadziłam krzew na rabatę w sąsiedztwie magnolii. Pod koniec lata mi się też zrobić nowe rozsady i wszystkie się przyjęły. Już wyobrażam sobie za rok, na przełomie lutego i marca wielki kobierzec fioletowo - żółtych kwiatów.
Polygala należy do rodziny krzyżownicowatych, pochodzi z południowych i wschodnich gór Europy, rośnie w lasach mieszanych i dębowych borach, także na skalistych zboczach, w paśmie od nizin do gór, torfowiskach, w lasach iglastych. Polygala chamaebuxsus var gradiflora 'Kamiński' to odmiana bardzo wytrzymała. Krzyżówka opracowana w Dolomitach Peter & Patricia Coxa w Szkocji. Maksymalna wysokość 25 cm, pędy się pokładają. Kwitnie już w lutym, marcu, latem powtarza słabsze kwitnienie. W połowie stycznia już dobrze widać zawiązki kwiatowe, jak słońce zacznie mocniej operować, to powinny się kwiaty rozwinąć.
Kwiaty pojawiają się się w kącikach listków od połowy łodygi i na szczycie gałązek. Krzew jest zimozielony, dobrze rozgałęziony, wytrzymuje spadki temperatury do -23 st.C. We wschodnich rejonach kraju, na zimę trzeba ją lekko okryć.Trudniej znosi upalne lata, dla tego ziemia pod uprawę polygaly musi być zasobna w próchnicę, która latem pomoże zatrzymać w ziemi wilgoć, jednak podłoże nie powinno być nadmiernie wilgotne, należy zapewnić roślinie dobry drenaż. Preferuje ziemię o odczynie lekko kwaśnym. Dobrze rośnie w półcieniu, w pełnym słońcu powinna być lekko ocieniona w samo południe. Po ostrej zimie krzew może stracić nieco atrakcyjny wygląd, można go wtedy przyciąć. Po takim cięciu ładnie się zagęści. Roślina jest odporna na szkodniki i choroby grzybowe, ale posadzona w podłożu o słabym drenażu może mieć atakowaną szyjkę korzeniową przez patogeny grzybowe. Polygala rośnie bardzo wolno, ale z czasem, rozrastając się stworzy ładny dywan. Nawożenie stosuje się wiosną, nawozem do różaneczników. Mleczny krzew bukszpanolistny, bardziej z liści i zachowania przypomina barwinek niż bukszpan. Nazwę mlecznego krzewu zdobył w dawnych czasach, kiedy to uważano że krowy wypasane na tym krzewie dają więcej mleka, niestety te właściwości rośliny nie potwierdziły się. Kwiaty można porównać do kwiatów grochu, albo miniaturowych storczyków.
Uprawa w donicy
Ładnie prezentuje się w pojemnikach na balkonie i tarasie. Na dnie donicy koniecznie trzeba umieścić drenaż, można do tego celu użyć keramzyt, gres, potłuczone cegły. Ziemia powinna być próchnicza zmieszana na pół z drobnym piaskiem, jeżeli używamy osłonki, to musi być ona wystarczająco luźna, żeby był dobry obieg powietrza pomiędzy doniczką i osłonką. Wierzchnią warstwę ziemi możemy zastąpić ozdobnym gresem lub kamieniem na wysokość ok 2 cm, spełni on funkcję nie tylko ozdobną, ale też zminimalizuje ryzyko gnicia szyjki korzeniowej.
Ubiegłego lata po raz pierwszy polygala zakwitła w moim ogrodzie. Najwięcej radości sprawiają mi rośliny, nie te kupione w sklepie, ale te które uda mi się samej wyhodować. Sadzonkę wsadziłam wprost do gruntu, w sąsiedztwie dorodnego wrzośca, który ocieniał młodą roślinkę. W ubiegłym roku wiosną przesadziłam krzew na rabatę w sąsiedztwie magnolii. Pod koniec lata mi się też zrobić nowe rozsady i wszystkie się przyjęły. Już wyobrażam sobie za rok, na przełomie lutego i marca wielki kobierzec fioletowo - żółtych kwiatów.
Polygala należy do rodziny krzyżownicowatych, pochodzi z południowych i wschodnich gór Europy, rośnie w lasach mieszanych i dębowych borach, także na skalistych zboczach, w paśmie od nizin do gór, torfowiskach, w lasach iglastych. Polygala chamaebuxsus var gradiflora 'Kamiński' to odmiana bardzo wytrzymała. Krzyżówka opracowana w Dolomitach Peter & Patricia Coxa w Szkocji. Maksymalna wysokość 25 cm, pędy się pokładają. Kwitnie już w lutym, marcu, latem powtarza słabsze kwitnienie. W połowie stycznia już dobrze widać zawiązki kwiatowe, jak słońce zacznie mocniej operować, to powinny się kwiaty rozwinąć.
Kwiaty pojawiają się się w kącikach listków od połowy łodygi i na szczycie gałązek. Krzew jest zimozielony, dobrze rozgałęziony, wytrzymuje spadki temperatury do -23 st.C. We wschodnich rejonach kraju, na zimę trzeba ją lekko okryć.Trudniej znosi upalne lata, dla tego ziemia pod uprawę polygaly musi być zasobna w próchnicę, która latem pomoże zatrzymać w ziemi wilgoć, jednak podłoże nie powinno być nadmiernie wilgotne, należy zapewnić roślinie dobry drenaż. Preferuje ziemię o odczynie lekko kwaśnym. Dobrze rośnie w półcieniu, w pełnym słońcu powinna być lekko ocieniona w samo południe. Po ostrej zimie krzew może stracić nieco atrakcyjny wygląd, można go wtedy przyciąć. Po takim cięciu ładnie się zagęści. Roślina jest odporna na szkodniki i choroby grzybowe, ale posadzona w podłożu o słabym drenażu może mieć atakowaną szyjkę korzeniową przez patogeny grzybowe. Polygala rośnie bardzo wolno, ale z czasem, rozrastając się stworzy ładny dywan. Nawożenie stosuje się wiosną, nawozem do różaneczników. Mleczny krzew bukszpanolistny, bardziej z liści i zachowania przypomina barwinek niż bukszpan. Nazwę mlecznego krzewu zdobył w dawnych czasach, kiedy to uważano że krowy wypasane na tym krzewie dają więcej mleka, niestety te właściwości rośliny nie potwierdziły się. Kwiaty można porównać do kwiatów grochu, albo miniaturowych storczyków.
Uprawa w donicy
Ładnie prezentuje się w pojemnikach na balkonie i tarasie. Na dnie donicy koniecznie trzeba umieścić drenaż, można do tego celu użyć keramzyt, gres, potłuczone cegły. Ziemia powinna być próchnicza zmieszana na pół z drobnym piaskiem, jeżeli używamy osłonki, to musi być ona wystarczająco luźna, żeby był dobry obieg powietrza pomiędzy doniczką i osłonką. Wierzchnią warstwę ziemi możemy zastąpić ozdobnym gresem lub kamieniem na wysokość ok 2 cm, spełni on funkcję nie tylko ozdobną, ale też zminimalizuje ryzyko gnicia szyjki korzeniowej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz